ကဗျာ ကဏ္ဍ “ပြည်သူ့ ရန်သူ တို့ရန်သူ”
ပျိုးကြဲလက်
အမေပြေးတော့်
စစ်ခွေးကြီးကြပ် ၊ မုဒိမ်းတပ်က
ထပ်လျှက်မကွာ ၊ လိုက်၍လာပြီ ။
ဟဲ့ငါ့သမီး ၊ အသက်ကြီး၍
စစ်မီးရှောင်ရာ ၊ အမေ့မှာက
စိတ်ပါသလောက် ၊ ကိုယ်မပေါက်ဘူး ။
သမီးလေးသာ ၊ ပြေးနှင့်ပါကွယ်
မီးဇာလည်းကုန် ၊ ဆီလည်းကုန်ပြီ
ချီတုံချတုံ ၊ မငဲ့တုံနှင့် ။
ရှေ့မှာချောက်ကမ်း ၊ တစ်ခေါ်လှမ်းက
လွတ်လမ်းမြင်ပြီ ၊ ရဲစိတ်တည်၍
ပွေ့ချီလျှောက်မယ် ၊ အမေရယ် ။
ဟိတ်ရပ်ကြစမ်း ၊ သည်တောလမ်းမှာ
အရမ်းနုရွ ၊ ချောနှမနှင့်
စားရကံကြုံ ၊ ငါတို့ဆုံ၍
လုံမပန်းဦး ၊ ခူးရဦးမည် ။
ဗိုလ်ကြီးနေဦး ၊ သိပ်မရူးနှင့်
စားဦးစားဖျား ၊ ဗိုလ်ကြီးစားက
ငယ်သားနောက်လိုက် ၊ ပျူတစ်သိုက်ကို
ကိုက်ဖို့အရိုး ၊ ကိုလူဆိုးသိ
အဟိုးအဟိ ၊ အဟိအဟိ ။
ဟယ်သေချင်းဆိုး ၊ မသာမျိုးတွေ
ခိုးဆိုးပတ်ရမ်း ၊ မီးတုတ်ထမ်းပြီး
သေလမ်းကိုလှမ်း ၊ တဏှာကမ်းလျှက်
ပရမ်းပတာ ၊ ပြည့်ကျိန်စာနှင့်
သေရွာချက်ချင်း ၊ ဆင်းပါစေ့တော် ။
ဖောင်းဖောင်းဒိုင်းဒိုင်း ၊ အုန်းဒိုင်းဝုန်းဂွမ်း
အုန်းဒိုင်းရွှီဖောက် ၊ ပတောက်ပတောက်
ပြေးဟပြေးဟ ၊ နောက်မကျနှင့်
နောက်ကျခြေတောက် ၊ သစ္စာဖောက်ဟ ။
စစ်ခွေးသင်္ချိုင်း ၊ စစ်ကိုင်းတိုင်းကွ
တုနှိုင်းမရ ၊ အညာကဟေ့
ဘဝပုံအပ် ၊ ပြည်သူ့တပ်ဟ
တပ်တော်ကမွေး ၊ ပြည်သူ့သွေးကွ ။
ပြည်သူရန်မူ ၊ တို့ရန်သူဟေ့
တို့ရန်သူ ၊ တို့ရန်သူ ။ ။
ပျိုးကြဲလက်
ရေးသားချိန် ၂၀၂၂ ခုနှစ်၊ ဇွန်လ ၂ ရက် ညနေ ၄ နာရီ ၅ မိနစ်
D Day News